Veneuze aandoeningen

Een veneuze aandoening heeft verschillende oorzaken

Veneuze aandoeningen

Wat zijn veneuze aandoeningen?

De aderen vervoeren elke dag bloed naar ons hart. De aderen in de benen moeten daarvoor extra hard werken. Als ze niet optimaal functioneren, verzamelt het bloed zich in de benen en kunnen er zich diverse vormen van vaataandoeningen ontwikkelen.

Spataders, aderontsteking, trombose – veneuze aandoeningen komen veel voor. Veel mannen en vrouwen hebben een chronische veneuze ziekte. Er is vaak sprake van een genetische aanleg, maar factoren zoals veel zitten of staan op het werk, obesitas en een gebrek aan lichaamsbeweging spelen ook een rol. Vermoeide en zware benen, tintelingen of gezwollen enkels kunnen allemaal tekenen van veneuze insufficiëntie zijn. Veranderingen in de aderen kunnen tegengegaan worden door de symptomen goed te interpreteren en tijdig preventieve maatregelen te treffen.

Voorbeelden van veneuze aandoeningen

Klassieke voorbeelden van veneuze aandoeningen zijn:

  • Spataders
  • Aderontsteking
  • Trombose
  • Besenreiser

Het veneuze systeem

De slagaderen vervoeren bloed van het hart naar de rest van het lichaam, en de aderen vervoeren het zuurstofarme bloed terug naar het hart – tegen de zwaartekracht in. Deze functie wordt ondersteund door de zogenaamde spierpomp in de beenspieren en de kleppen in de aderen. De spierpomp werkt ook als een klep en voorkomt dat het bloed terugstroomt in de benen. Als dit systeem begint te falen, hoopt het bloed zich op in de benen. We ontwikkelen takkenbosvenen, spataders, aderontsteking en in een vergevorderd stadium veneuze beenwonden.

Tekenen en symptomen

De eerste verandering in uw aderen zijn doorgaans al opgetreden lang voordat u spataders of andere zichtbare tekenen opmerkt. Vermoeide of jeukende benen, gezwollen enkels 's avonds, een stekend gevoel of pijn in de benen zijn de eerste signalen van veranderingen in de aderen. De zogenaamde "waarschuwingsaderen", een cirkel van uitgezette aderen bij de enkel, zijn een belangrijk vroegtijdig teken.

Later worden ze gevolgd door "dikke benen", die het gevolg zijn van vochtophoping. Raadpleeg een fleboloog zodat deze kan bepalen welke behandeling het meest geschikt is voor u. Het onderzoek is trouwens volledig pijnloos en zonder enig risico.

CEAP-classificatie

(flexikon.doccheck.com/de/CEAP-Klassifikation : Rabe, Eberhard; Gerlach, Horst E. (2005): Praktische Phlebologie. 2nd revised version. A. Stuttgart: Georg Thieme Verlag.:)

StadiumModificaties
C 0Geen zichtbare of voelbare tekenen van een veneuze aandoening
C 1Gesprongen adertjes, telangiëctasieën of reticulaire varices
C 2Zichtbare of voelbare varices (takken en venae saphenae); mogelijk varices tijdens de zwangerschap
C 3Veneus oedeem
C 4aVeranderingen van de huid en het onderhuids weefsel naast cardiovasculaire aandoening,
verdeeld in twee subklassen:
a) pigmentatie of eczeem
C 4bb) atrophie blanche, dermatosclerose
C 5Genezen veneuze ulcus cruris
C 6Floride veneuze ulci cruri

Risicofactoren

Veneuze insufficiëntie is vaak een genetische kwestie. Maar andere factoren zoals slap bindweefsel, zwangerschappen en hormonale veranderingen kunnen het ontstaan van veneuze aandoeningen ook bevorderen. Alcohol, dat een bloedvatverwijdend effect heeft, en obesitas en chronische spijsverteringsproblemen kunnen ook een rol spelen. Veel zitten en staan en een gebrek aan lichaamsbeweging zijn slechte gewoonten.

Preventie

"Het is beter om te lopen en te liggen dan te zitten en te staan" is de vuistregel van de Duitse venenliga.Veel lichaamsbeweging en specifieke oefeningen voor de bloedvaten houden uw aderen gezond en elastisch. Door de afwisselende samentrekking en ontspanning van de beenspieren blijft uw bloed in beweging. Wisselbaden en wisseldouches zijn ook een weldaad voor uw benen.

Hoe kunnen veneuze aandoeningen behandeld worden?

Er is geen genezing mogelijk voor veneuze aandoeningen, maar ze reageren wel goed op een behandeling. Er zijn veel behandelmethoden, zelfs voor gevorderde gevallen. De belangrijkste hiervan zijn compressietherapie en vaatchirurgie.